Land van God

"Shikamo!" "Marahaba!" "Hujambo?" "Sijambo!" "Habari za zubuhi?" "Nzuri!" "Za kazi?" "Safi!" "Karibu!" "Asante!"
De begroetingen met ieder die je op straat of thuis tegenkomt zijn eindeloos. niet groeten is onbeleefd dus kom niet te snel met de eigenlijke vraag. Wel groeten betekent dat je meer dan welkom bent.

Hiv/aids
De hiv/aids situatie in de regio van Mbeya lijkt aardig onder controle. Tenminste, de ziekte zelf nog niet, maar de hulpverlening wel. Er zijn vijf soorten hulp die geboden worden en talloze organisaties die deze diensten doen: educatie, testen, thuiszorg, werken met zuigelingen en kwetsbare jeugd en het genereren van inkomstverhogende activiteiten (kleding naaien, voedsel verbouwen, etc).

Wat betreft educatie (op scholen en door middel van toneelgroepen en flyers), testen en thuiszorg zijn afgelegen gebieden een probleem. Betere wegen zouden een oplossing kunnen bieden.

Vooral truckers hebben vaak een vrouw buiten de deur. Mbeya is een doorvoerhaven, dus het percentage aidspatienten is er hoger dan in andere plaatsen. Vrouwen hebben weinig te zeggen in zo'n huwelijk: de man beslist of er een condoom wordt gebruikt of niet. Bovendien; als de vrouw het idee oppert, dan kan de man denken dat ze besmet is of dat ze haar man niet vertrouwt.
Als een van beiden het virus blijkt te hebben, dan kan een man zijn vrouw ervan beschuldigen te zijn vreemdgegaan, terwijl hij het misschien zelf was.
Taboes zijn nog groot; als bekend wordt dat je hiv positief bent, dan kun je door de hele gemeenschap genegeerd of zelfs verbannen worden!
Of, als een vrouw haar man verliest aan aids, dan kan het zijn dat de familie van de man haar beschuldigt van zijn dood, en haar al haar bezittingen inclusief het huis probeert af te nemen!

Educatie is een goede oplossing. Openbare scholen zijn dan wel gratis, maar de leraren krijgen zo weinig betaald dat ze er een baan naast moeten hebben om te kunnen overleven. Er is dus een permanent lerarentekort.
Er zijn ook privescholen die er aanzienlijk minder armzalig uitzien en voldoende geleerde docenten in dienst hebben, maar deze zijn voor vele gezinnen helaas te duur. Helemaal als je nagaat dat veel gezinnen zo'n 10 kinderen tellen.
Je zou dus denken dat geboortebeperking een oplossing zou zijn voor vele problemen, maar dit druist vaak tegen de religie van de mensen in: de helft van de bevolking is katholiek en mag van hun geloof niet aan geboortebeperking doen.

Testen op hivstatus is gratis en kan in een van de vele kliniekjes. Ook hulp en medicatie zijn gratis en worden vaak verschaft door de ngo's (non governmental organizations) die weer gefinancierd worden door bedrijven in het westen en deels door de regering.
Er zijn echter nog vele Tanzanianen die traditioneel gezien liever een bezoekje brengen aan de witchdoctor dan aan een kliniek.

Met aidsremmers kan iemand met hiv een redelijk normaal leven leiden. Iedere avond moet bij het slikken van de remmers een stevige maaltijd genuttigd worden, en die ontbreekt nog wel eens.. Toch vreemd, want als je om je heen kijkt dan is dit land zo vruchtbaar als wat en wordt er van alles verbouwd.

Er zijn zoveel factoren die met elkaar samenhangen: tradities, educatie, gezondheidszorg, voedselproductie, werkgelegenheid.. Er is nog een lange weg te gaan, maar je merkt dat de denkwijze verandert en langzaam maar zeker komt die verandering er wel.

Reizen
Christof is een week geleden aangekomen en we hebben al lekker primitief gekampeerd aan een rivier en gekookt op houtvuur! Ook hebben we een aantal parken bezocht waarvan 1 een 170m hoge waterval had, waar we onder konden zwemmen. Qua natuur is dit land echt een paradijs!
In andere parken hebben we veel wild gezien waaronder olifanten, giraffes, zebra's, buffels, nijlpaarden, krokodillen en zelfs leeuwen met welpjes!! Het leefgebied van de dieren is schitterend: het land aan de rivier waar de olifanten drinken en waarin de nijlpaarden baden is zo groen dat het haast pijn doet aan je ogen. Wanneer een boom begint te bewegen ontdek je dat het een giraffe is en zelfs vanuit de bosjes word je ongemerkt aangestaard door tientallen oogjes van dikdiks (mini-hertjes), wilde honden en misschien wel een luipaard!
Tanzanianen geven de natuur in hun land niet voor niets namen als "rivier van God", "brug van God" of "plateau van God". En morgen gaan we de "berg van God";
de Berg der Bergen;
de KILIMANJARO
beklimmen.
Mochten er magische krachten rondom die berg bestaan, dan hebben ze mij al gegrepen.