Suristage

Ik ben naar boven verhuisd. De kamers hier zijn veel groter en er valt meer licht binnen omdat ze hoger zijn en omdat er twee ramen in zitten ipv 1. Ik voel me er veel beter. Bovendien is het hier op het balkon lekker rustig. Beneden bij de hangmatten is het eigenlijk altijd druk, vooral nu we met zn 15en zijn!

Ik zit dus op het balkon. Het is 7 uur ‘savonds en het begint al te schemeren maar de temperatuur is nog heel aangenaam. Midden op de dag kun je beter niet over straat lopen want dan smelt je weg als een ijsklontje in een opgewarmde oven.
Het is hier goed vertoeven: hier voor het huis draaien ze hiphop en vanuit een paar huizen verderop klinkt hele mooie Islamitische muziek. Ik geloof dat er een trouwfeest aan de gang is want net kwamen er al een paar mooi versierde auto’s voorbij.
De diversiteit aan culturen in dit land is het leukste. Er zijn hier Islamieten, Joden, Moslims, Europeanen, Hindostanen, Javanen, Libanezen, Creolen en Bosnegers (de laatste twee groepen zijn afstammelingen van slaven). En ze leven allemaal samen. Ècht samen. Niet zoals de culturen in Nederland langs elkaar heen leven. En dan zijn er ook nog de Chinezen, dat is echt een aparte bevolkingsgroep. Ze spreken de taal niet eens. Veel arme Chinezen worden hierheen gezonden om in winkels te “werken”. Wat in feite wordt gedaan is geld witwassen. Maar er is nauwelijks politiecontrole hier, dus dit soort dingen gebeuren gewoon.

Op het werk heb ik het aardig naar mijn zin. Bodeco zit in de Waag. Het gebouw is groot en het is dan ook grotendeels restaurant/café. Dat deel is niet van Bodeco. Wij zijn eigenlijk maar met zn drieën: Botty (eigenaar v/h bedrijf, maar die is meestal op pad), Hilma en ik.
De afgelopen vier dagen heb ik vooral “meegekeken” met Hilma. Zij woont hier sinds anderhalf jaar en ik kan het ontzettend goed met haar vinden. Ik leer veel van haar over Suriname. Zij doet front office en dus eigenlijk alles. De toeristen komen, vragen, boeken tours en zij verwerkt dat. En daarnaast komen nog de taken als posters maken etc, maar dat mag ik binnenkort gaan doen :)
Er zijn ook nog mensen die zo nu en dan binnen komen wandelen. Dat zijn gidsen, mensen die de boot regelen, etc. Allemaal Surinamers en erg leuke mensen.

Zaterdag zijn we naar Commewijne geweest met z’n 15en. Prem bood ons voor een prikkie een tour aan en dus ging iedereen mee! Commewijne ligt aan de andere kant van de Surinamerivier en vroeger waren daar de plantages waarop de slaven (of “arbeiders” zoals ze worden genoemd) werkten. We zagen daar een katoenboom en een suikerfabriek. Van de plantages was weinig meer te zien, want de nakomelingen van de arbeiders hebben er hutjes op gebouwd.
We zagen ook nog twee prachtige hagedissen die met elkaar in gevecht waren.

Ik ben wel weer uit verteld en jullie vast in slaap gevallen dus ik spreek jullie later wel weer (toe :P). En bedankt voor de leuke mailtjes en berichtjes!!!

Groetjes!
Mirre